1. Imię i nazwisko: Rabastan Lestrange
2. Data i miejsce urodzenia: 13.08.1963r., Watford (Anglia)
2.1 Narodowość: Anglik
3. Miejsce zamieszkania: klitka w mugolskiej części Londynu. Nikt nie wie gdzie konkretnie, a jedyną poszlaką jest to, że czasem skarży się na wścibską starą babę, którą ma za sąsiadkę i jej stado kotów.
4. Rodzice (imię, nazwisko oraz status krwi): Achernar Lestrange (czysta), Trinity Lestrange (nee Yaxley) (czysta)
5. Status krwi: Czysta
6. Różdżka: Wiąz, 13 i pół cala, Włókno ze smoczego serca, Sztywna
7. Ukończona szkoła: Hogwart (Slytherin)
8. Wykonywany zawód: Po II wojnie czarodziejów wsadzono go na stołek Dyrektora Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie.
9. Przynależność: Śmierciożerca
10. Opis wyglądu: Wysoki i przeraźliwie wręcz szczupły mężczyzna o twarzy skopanego szczeniaka.
Mierzy sobie 187 cm wzrostu, waży niewiele ponad 63 kilogramów. Po piętnastu latach w Azkabanie nigdy tak naprawdę nie powrócił całkowicie do zdrowia. Są dni, kiedy wygląda jakby wyczołgał się z własnego grobu; są też dni - kiedy każda babcia uznałaby go za “takiego przystojnego kawalera!”. Jego całe ciało jest pokryte mniejszymi i większymi bliznami.
Jak wszystkich najważniejszych Śmierciożerców jego przedramię zdobi Mroczny Znak. Poza nim - nie dorobił się nigdy żadnych innych magicznych tatuaży. Nosi natomiast kolczyk w prawym uchu - drogocenny fioletowy szafir na złotym łańcuszku (bardzo charakterystyczny element ozdobny szat wyjściowych przedstawicieli Ministerstwa Magii, który został przez Rabastana "zapożyczony" i przerobiony).
Oczy ma ponoć ładne, brązowe. Co prawda rzadko kto może się im dokładniej przyjrzeć, bo z reguły nosi przyciemniane okulary o zielonych szkłach - pobyt w Azkabanie spowodował u niego poważne problemy ze wzrokiem i okrutny światłowstręt. Kolejnym charakterystycznym elementem jest pozłacana laska, z którą się nigdy nie rozstaje. Wprawny obserwator może szybko zauważyć, że Rabastan utyka na lewą nogę, ale lepiej nie poruszać tego tematu.
Szafa Rabastana jest dość typowa dla człowieka o jego pochodzeniu, budżecie i poczuciu własnej wartości - chadza w drogich szatach, ale też o dziwo… w mugolskich garniturach.
Zafiksował się na kolor zielony, więc przez większość czasu wygląda jak piękna wizytówka Slytherinu.
10.1. Wizerunek Cory Michael Smith
11. Opis charakteru: Przez całe dzieciństwo utwierdzano go w przekonaniu, że znaczy o wiele mniej niż własny brat. Był tylko “rezerwowym dziedzicem”, spłodzonym na wypadek, gdyby Rodolphusa dotknęła przedwczesna śmierć. A skoro jego starszy brat nie zdechł w wieku niemowlęcym, a co gorsza dorósł i był na tyle grzeczny, żeby się ożenić z panną Black- Rabastan stał się kompletnie zbędnym elementem wyposażenia rodzinnego domu w Watford. Odczuwał to przez wszystkie nastoletnie lata, żyjąc jednak tak jak młodemu arystokracie z rodu Lestrange przystało - posłuszny woli ojca szkolił się w Czarnej Magii, chłonąc jak gąbka ideologię i oddanie tradycji.
Z rodzinnego majątku dziedziczy jakieś marne grosze, ulubionego konia imieniem Wilhelm i pełen bagaż nieprzepracowanych traum emocjonalnych.
Czego chcieć więcej?
Mimo całkowitego braku zainteresowania i akceptacji ze strony typowych, czystokrwistych bufonów, których miał za rodziców - Rabastan wyrósł na niezwykle narcystycznego człowieka. I nie mowa tu o wyglądzie, o nie… Zresztą po takim czasie w Azkabanie bliżej mu do wynędzniałego stracha na wróble niż przystojnego młodzieńca z dobrego domu. Ma coś o wiele cenniejszego - swój geniusz.
Bo czego by o panu Lestrange nie mówić - jest piekielnie inteligentną bestią z fotograficzną pamięcią. Kiedy coś przeczyta - zrozumie to i zapamiętuje. Podobnie jest z ludźmi. Natychmiast wiąże człowieka z jego głosem, nazwiskiem i okolicznościami pierwszego spotkania. Nie zapomina cudzych uraz czy nawet najmniejszych grzeszków.
Zapewne, gdyby jego życie potoczyło się nieco inaczej, miałby szansę na zrobienie zawrotnej kariery w Ministerstwie Magii. Ale niestety - stracił całą młodość zamknięty w jednym wielkim wariatkowie jakim jest więzienie dla czarodziejów.
Jest porównywalnie szalony co jego bratowa- Bellatrix Lestrange, ale ukrywa to (momentami) znacznie lepiej. Równie brutalny i z połamanym kręgosłupem moralnym. Żyje dla atencji, przez co zdarza mu się być mocno nieostrożnym. Bywa cholernie nieprzewidywalny. Potrafi w jednej chwili wpaść w euforię, która przerodzi się moment później w kompletną paranoję i atak paniki. Uważa się za niezrozumiałego geniusza.
Jest bezgranicznie oddany rodzinie Lestrange i zrobi wszystko, żeby uchronić swoje nazwisko przed pohańbieniem. Nawet jeśli po drodze miałby poświęcić wszystko co mu bliskie. Mizgonik. Uważa, że czarownice powinny całkowicie podporządkować się swoim mężom lub ojcom. Niewiele jest kobiet, które zyskały jego (mniej lub bardziej) szczerą przyjaźń. Ot, uroki wychowania w rodzinie, która nie raczy nawet umieszczać podobizn swoich żeńskich członków na rodowych gobelinie, zastępując je kwiatami.
Uważa się za jednego z najwierniejszych popleczników Czarnego Pana. Nawet gdyby miał przyłożyć sobie różdżkę do skroni i rzucić morderczą klątwę - zrobiłby to bez sekundy zawahania. Jego instynkt samozachowawczy nie istnieje.
Ten człowiek spędził miesiące na poszukiwaniu Voldemorta po jego zniknięciu, już pomijając dni spędzone na torturowaniu Aurorów - decyzji, która na zawsze zmieniła bieg jego historii. Nie ma niczego na świecie w co lub kogo wierzy bardziej zażarcie niż jego Mistrz.
Posługując się współczesnym żargonem - jego umysł jest niczym przeglądarka internetowa. Czternaście otwartych kart, trzy właśnie się zawiesiły, na jednej podstępne typy chcą wyłudzić od ciebie numer karty kredytowej, dwie obiecują hot mamuśki w okolicy i cholera wie skąd dobiega ta irytująca, zapętlona muzyka.
12. Ciekawostki: - Nigdy nie opanował sztuki oklumencji i legilimencji. Gdy był młodszy - nie było ku temu okazji, teraz - nikt niepowołany nie odważyłby się grzebać w umyśle młodszego Lestrange'a.
- Niemal połowę życia spędził w Azkabanie na mocy wyroku Wizengamotu i ówczesnego Ministra Magii; Przez te 15 lat był nawiedzany przez przeróżnych magomagicznych psychiatrów, którzy próbowali ocenić czy Rabastan będzie kiedykolwiek w stanie powrócić do społeczeństwa. Ostatecznie został uznany za niepoczytalnego i niezdolnego do resocjalizacji.
Szalę goryczy przelał fakt, że próbował uzdrowicielom wmówić, że czasami widuje przy swojej celi kilkuletniego chłopca, który bardzo lubi jego zagadki.
- Zdarza się, że nawet teraz - po blisko dwóch latach od ucieczki z Azkabanu wciąż nawiedzają go przeróżne halucynacje. A to jego ojca, który powtarza mu, że nigdy nie będzie wystarczająco dobry, a to jakiejś pierwszej, utraconej miłości. Odchodzą tak szybko jak się pojawiają.
- Jest irracjonalnie wręcz uzdolniony technicznie. Hobbistycznie naprawia różne drobne przedmioty magiczne jak zmieniacze czasu, omnikulary, czy fałszoskopy. Perełką w jego kolekcji będzie jednak całkiem niedawno przywrócony do życia zegarek kieszonkowy, który... nie wskazuje czasu. Zamiast tego po tarczy porusza się jedna wskazówka oznaczona enigmatyczną literą "N", wskazując na punkty jak "dom", "praca", "w podróży", "Azkaban" i "śmiertelne niebezpieczeństwo".
- Jego ulubioną rozrywką na zabicie myśli i czasu jest magiczna kostka Rubika, która zmienia kolory podczas układania. Ponadto zawsze ma przy sobie krzyżówki.
- Nieironicznie wierzy w istnienie gnębiwtrysków. Ma nawet własną parę zielonych widmokularów, które kiedyś dodawano do Żonglera.
- Sporadycznie używa klątwy Avada Kedavra. Nie czerpie żadnej satysfakcji z szybkiego i niemal humanitarnego zakończenia czyjegoś życia.
- Jest wielkim fanem łowiectwa - wiąże się to z dwiema całkiem przydatnymi umiejętnościami: jazdą konną i strzelaniem z mugolskiej myśliwskiej broni palnej. Poluje dla samego dreszczyku ekscytacji i potrzeby mordu.
- Wyraźnie rozgranicza swoją nienawiść do mugoli od ewidentnej ciekawości wobec ich technologii.
- Za czasów szkolnych ponoć potrafił fantastycznie tańczyć.
Indeks 
